Σχόλια-αποσπάσματα:

Από τον πρόλογο:

...

Τα παραμύθια στον τόπο μας, δε λέγονταν μόνο στα παιδιά, αλλά γέμιζαν και τις ατέλειωτες χειμωνιάτικες ώρες των μεγάλων στα παστάλια, στην επεξεργασία δηλαδή των ξερών φύλλων του καπνού, στα νυχτέρια των γυναικών και σε άλλες συνάξεις, όπως στο αρμάθιασμα των πράσινων φύλλων του καπνού, γεγονός που σημαίνει ότι πολλά από αυτά δεν είναι κατάλληλα για παιδιά.   …   Μετά από δέσμευση, ότι θα γινόταν επιλογή αυτών που θα γράφονταν, και αφού τους ζητήθηκε να διηγηθούν ό,τι θυμούνταν από ζωντανά ακούσματα στο περιβάλλον τους, τα διηγήθηκαν όλα, περιγράφοντας στοιχεία από το κοινωνικό και το φυσικό περιβάλλον τους…

Σχόλιο του συγγραφέα

Είναι το 7ο βιβλίο μου που αναφέρεται, μέσα από τις 284 σελίδες του,  στην παράδοση της Βισαλτίας. Στο βιβλίο αυτό ο αναγνώστης θα δει, μαζί με τα παραμύθια μας, ότι αυτή η πλευρά της παράδοσής μας πηγάζει από την αρχαιότητα, την ελληνική μυθολογία και όχι μόνον. Το ξύλινο άλογο, για παράδειγμα, στο παραμύθι 16, είναι συνέχεια από τον δούρειο ίππο του τρωικού πολέμου. Υπάρχει, όμως, και πλήθος παραμυθιών, τα οποία παραπέμπουν στις μεταμορφώσεις του Δία και των άλλων αρχαίων θεών, καθώς και σε άλλα στοιχεία της ελληνικής μυθολογίας. Στοιχεία που άλλα πέρασαν σχεδόν αυτούσια, όπως οι Μοίρες ή ο Δούρειος ίππος και άλλα στα οποία έγιναν ανάλογες προσαρμογές. Θα δει ακόμη ο αναγνώστης και στοιχεία που έχουν περάσει και στα δημοτικά μας τραγούδια, όπως στο παραμύθι 25, όπου περιγράφεται η γυναίκα που ντύθηκε άντρας και πήγε στον πόλεμο.

Ένα Δείγμα Παραμυθιού από το βιβλίο.

Για δείτε ένα δείγμα πιέστε εδώ